Gedichtenpagina 1

 

Die pijn van binnen,
het doet zo'n zeer.
Ze zeggen dat het mindert.
Maar, wanneer?

Ergens onaantastbaar ver
schittert dierbaar een lieve kleine ster.
Deze zal heel goed weten
dat wij hem nooit zullen vergeten.
Schitter maar lieve ster, en straal maar zacht,
zoals een mooi sterretje, dat behoort tot de nacht !

Nooit meer, het is voorbij
Nooit meer luisteren naar de dingen die je zei.
Het is voorbij, je komt niet meer terug,
Het afscheid kwam toch nog onverwacht, te vlug !

Liefste kind, 

Jij schuilt
nog altijd tegen ons aan,
ook al ben je gegaan

Je bent
nog altijd dichtbij
ook al ben je ver weg

Je bent
nog altijd deel van ons
ook al ben je er niet meer

Je bent
nog altijd voelbaar
ook al ben je niet meer tastbaar

Je zal altijd
dicht bij ons zijn
ook als niemand het nog ziet.

Weer iets nieuws waar je niets van zult weten.
Ik zou willen, dat ik even kon vergeten.
Elke verandering, elk nieuw ding,
geeft weer een nacht vol worsteling.
Het is lang allemaal niet zo fijn
dan als jij er bij had kunnen zijn !

 

Ruim acht jaar was je bij mij
Heel even was het geluk zo dichtbij
Mijn kind, je was zo gewenst in mijn leven
Ik wilde je al mijn liefde geven
Nooit zal de wereld meer hetzelfde zijn
In mijn hart is die verschrikkelijke pijn
Om jou te laten gaan
Zo eindeloos ver van mij vandaan.

 

 één engel daarboven
waar ik altijd in zal geloven...
zijn warmte, zijn lach,
ik mis het iedere dag!
eens zal ik hem weer ontmoeten
en hem met al mijn liefde begroeten
ik moet wachten op die dag
en verschuil mij achter een lach
maar een ieder die mij dierbaar is...
weet hoe erg ik hem mis.

Geplaatst met toestemming van Erna van der Schaaf,   moeder van Shari, Jamie* en Davy.
© Alien, hartsvriendin van Erna

naar gedichtenpagina 2